Bu seneki yılbaşımız da İstanbul'da ailecek geçti. Özgüller, annemler, Orkun ve biz güzel vakit geçirdik. Daha sonraki akşam Çağdaş da katıldı. Ege çok eğlendi. İlk günler Deniz ve Doğa'yı pek sevdirtmedi bize. Ancak sabahları Ege uyurken seviyorduk kuzucukları. İlk gittiğimiz gün annemler yoktu, ertesi gün geldiler ama Ege'ye bunu anlatmak pek kolay olmadı. "Anneannem nerde, dedem niye yok, ne zaman gelecek, gelsin çabuk, şimdi gelsin" derken sonunda telefon açmak zorunda kaldık. Ertesi gün onlar gelince Ege'nin keyfine diyecek yoktu. Sayılı gün çabuk geçti tabi...
Ege Şehnaz teyzesiyle tren oynuyor, Ege'nin bilmem kaçıncı treniyle...
Ege Şehnaz teyzesiyle tren oynuyor, Ege'nin bilmem kaçıncı treniyle...
Tahir Deniz, Doğa ve Ege'ye Noel Baba şapkaları ve çorapları diktirmişti ama Ege inat ederek giymedi. Onun yerine ben giymek zorunda kaldım, gerçi fena da olmadı:)
Ege'nin kızgın bakışları
Benim tatlı oğlum, bal oğlum
Tatlı oğlumun tatlı ağlaması, yerim ben onun ağzını da burnunu da herşeyini de....
Benim minik tontişlerim ve tatlı kuzucuğum.
Ve minik ailem.
Tatil bitti, döndük kürkçü dükkanına:)
Bizleri hepberaber bir araya getirdiğininiz bir kaç mutlu gün için size çook teşekkürler.Böyle güzel nice günler,haftalar,aylar ve yıllara.Sizleri çok seviyoruz.
YanıtlaSilBenim tatlı yeğenim, bal yeğenim, bi tanecik yeğenim :) Yerrrim ben onu..gittiniz ben o akşamdan özledim. Hep burda olun istiyorrrrummmmmm!!!
YanıtlaSil